Mówimy do księdza
Forma proszę księdza jest formą uniwersalną. W ten sposób można się zwrócić „awaryjnie” nawet do kogoś usytuowanego wyżej w hierarchii, jeśli dobrze nie znamy jego tytułu czy stanowiska – również do zakonnika.
Jeśli ten ktoś ma święcenia kapłańskie, to jest księdzem.
Jeśli zaś wiemy, że dany ksiądz ma określone stanowisko w kościelnej hierarchii lub przysługuje mu określony tytuł, a więc jest na przykład proboszczem, prałatem, biskupem, arcybiskupem, kardynałem czy prymasem, wówczas stosujemy następujące formy: księże proboszczu, księże prałacie, księże biskupie, księże arcybiskupie, księże kardynale, księże prymasie.
Formami bardziej eleganckimi, ale dłuższymi i w związku z tym mniej wygodnymi, są te same formy, wzbogacone o człon proszę, a więc proszę księdza proboszcza, proszę księdza biskupa itd.
W sytuacjach ceremonialnych do biskupa i arcybiskupa (gdy noszą oni purpurę) należy się zwracać Wasza Ekscelencjo, a do kardynała Wasza Eminencjo. Spotykane nieraz formy bez zaimków Wasza, czyli Ekscelencjo, Eminencjo, uznawane są za zbyt poufałe.
Należy ponadto pamiętać, że gdy chcemy użyć powyższych ceremonialnych form, mówiąc (lub pisząc) o biskupie, arcybiskupie i kardynale, zaimek Wasza zmieniamy na Jego, np. „Jego Eminencja przybył właśnie do…”.
W listach do osób duchownych zaś piszemy Wielebny Księże, Wielebny Księże Proboszczu, Wielebna Siostro, Przewielebna Matko.
Papieżowi przysługują tytuły Ojciec Święty i Jego Świątobliwość.
