XXXI Światowe Dni Młodzieży w Krakowie
31. Światowe Dni Młodzieży – spotkanie młodych katolików, które odbędzie się w dniach 26 lipca – 31 lipca 2016 roku w Krakowie. Informację podał papież Franciszek podczas mszy kończącej 28. Światowe Dni Młodzieży w Rio de Janeiro. 13 kwietnia 2014r. brazylijska młodzież przekazała Krzyż Światowych Dni Młodzieży i Ikonę Matki Bożej reprezentantom Polski. 14 kwietnia 2014r. Krzyż i Ikona Matki Bożej dotarły do Polski. Ich peregrynacja po całym kraju rozpoczęła się od archidiecezji poznańskiej. Będą to drugie ŚDM w Polsce po 6. ŚDM w Częstochowie w 1991r. Udział w ŚDM będzie celem pierwszej podróży apostolskiej papieża Franciszka do Polski.
Diecezjalne Centrum Światowych Dni Młodzieży w Diecezji Pelplińskiej
Adres siedziby: 83-300 Kartuzy, ul. Dworcowa 8
Diecezjalny koordynator: ks. Grzegorz Kudelski
Diecezjalne Centrum ŚDM: Weronika Fijał
E-mail:
sdm.pelplin@gmail.com
wiki.klin@interia.pl
gkudelski@wp.pl
Telefony:
(+48 53) 839 96 15 (Weronika Fijał)
+48 506 299 471 (ks. Grzegorz Kudelski)
Języki: English, français, Deutsch, polski
Strona diecezjalnego centrum ŚDM: www.pelplin.ksm.org.pl/SDM
Frontpage diecezjalnego centrum ŚDM: 
Tablica ogłoszeń Tweeter diecezjalnego centrum ŚDM: 
Idea Dni Diecezjalnych Światowych Dni Młodzieży
Dni w Diecezjach, które poprzedzają główne uroczystości Światowych Dni Młodzieży, to czas, który pielgrzymi spędzają na terenie wybranych diecezji w kraju organizującym spotkanie młodych. W Polsce odbędą się one w dniach 20-25 lipca 2016 roku i już teraz są przygotowywane na terenie całego kraju – czyli w 43. diecezjach (41 rzymskokatolickich i 2 greckokatolickich).
Dla pielgrzymów Dni w Diecezjach to zaproszenie do odkrywania bogactwa Kościoła i kraju do którego przyjeżdżają, a także spotkanie z rodzinami i rówieśnikami, którzy chcą ich ugościć. Dla gospodarzy to szansa udziału w święcie wiary i radości razem z młodymi ludźmi ze wszystkich stron świata.
Z myślą o pielgrzymach przyjeżdżających na Światowe Dni Młodzieży w 2016 roku, każda polska diecezja przyjęła nazwę biblijną. Te nazwy z jednej strony charakteryzują lokalny Kościół i poszczególne części kraju, z drugiej: zapowiadają treści, którymi gospodarze chcą się podzielić ze swoimi gośćmi. Za każdą z nazw kryje się też doświadczenie Bożego Miłosierdzia, objawiającego się w widoczny sposób w ciągu wieków historii Polski – dlatego cały kraj został nazwany Polem Miłosierdzia – Campus Misericordiae.
Drodzy Pielgrzymi! Zapraszamy Was, abyście sami wybrali diecezję, w której spędzicie Dni w Diecezjach. Niech ten czas posłuży Wam do głębszego poznania Polski i doświadczenia polskiej gościnności. Przede wszystkim jednak, niech będzie umocnieniem wiary, którą będziecie dzielić się ze swoimi rówieśnikami w Krakowie i w swoich krajach!
Aby uzyskać informacje dotyczące organizacji i rejestracji na Dni w Diecezjach, skontaktuj się z koordynatorem ŚDM w wybranej diecezji lub napisz na adres: dioceses@krakow2016.com.
ORĘDZIE OJCA ŚWIĘTEGO FRANCISZKA NA XXXI ŚWIATOWY DZIEŃ MŁODZIEŻY
«Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią» (Mt 5,7)
Drodzy młodzi,
doszliśmy do ostatniego etapu naszego pielgrzymowania do Krakowa, gdzie w lipcu przyszłego roku będziemy wspólnie świętowali XXXI Światowy Dzień Młodzieży. Podczas naszej długiej i wymagającej drogi, prowadzą nas słowa Jezusa, pochodzące z Kazania na Górze. Rozpoczęliśmy ją w 2014 roku, rozważając wspólnie pierwsze błogosławieństwo: „Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie” (Mt 5,3). Temat wybrany na rok 2015, to: „Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą” (Mt 5,8). W roku, który jest przed nami, pragniemy zainspirować się słowami: „Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią” (Mt 5,7).
1. Jubileusz Miłosierdzia
Wraz z tym tematem, Światowy Dzień Młodzieży Kraków 2016 wpisuje się w Rok Święty Miłosierdzia, stając się prawdziwym Jubileuszem Młodych w wymiarze światowym. Nie pierwszy raz międzynarodowe spotkanie młodych zbiega się z Rokiem Jubileuszowym. W istocie, to w Roku Świętym Odkupienia (1983/1984) św. Jan Paweł II po raz pierwszy zaprosił młodych z całego świata na Niedzielę Palmową. Później, w czasie Wielkiego Jubileuszu Roku 2000 ponad dwa miliony młodych z około 165 krajów zebrały się w Rzymie na XV Światowym Dniu Młodzieży. Jestem pewien, że podobnie, jak w tych dwóch przypadkach, tak i teraz Jubileusz Młodych w Krakowie będzie jednym z ważnych wydarzeń tego Roku Świętego!
Być może niektórzy z was zadają sobie pytanie: czym jest ów Rok Jubileuszowy obchodzony w Kościele? Tekst biblijny z 25. rozdziału Księgi Kapłańskiej pomaga nam zrozumieć, co oznaczał „jubileusz” dla ludu Izraela: co pięćdziesiąt lat Żydzi słyszeli rozbrzmiewający dźwięk rogu (jobel), który zwoływał ich (jobil) do obchodów roku świętego, jako czasu pojednania (jobal) dla wszystkich. W tym czasie należało odbudować, oparte na darmowości, dobre relacje z Bogiem, bliźnim i całym stworzeniem. Zachęcano więc, między innymi, do darowania długów, pomagania żyjącym w nędzy, naprawiania relacji międzyludzkich i uwalniania niewolników.
Jezus Chrystus przyszedł, aby oznajmić i wypełnić czas łaski od Pana, przynosząc dobrą nowinę ubogim, uwolnienie więźniom, wzrok niewidomym i wolność uciśnionym (por. Łk 4,18-19). W Nim, a w sposób szczególny w Jego Misterium Paschalnym, wypełnia się najgłębszy sens jubileuszu. Kiedy w imię Chrystusa Kościół zwołuje jubileusz, wszyscy jesteśmy zaproszeni do przeżywania nadzwyczajnego czasu łaski. Sam Kościół jest powołany do hojnego dzielenia się znakami obecności i bliskości Boga, do budzenia w sercach zdolności dostrzegania tego, co najistotniejsze. W sposób szczególny ten Rok Święty Miłosierdzia „to czas, aby na nowo odkryć poczucie misji, jaką Pan powierzył swemu Kościołowi w dzień Wielkanocy: być znakiem i narzędziem miłosierdzia Ojca” (Homilia podczas Pierwszych Nieszporów Niedzieli Miłosierdzia Bożego, 11 kwietnia 2015).
2. Miłosierni jak Ojciec
Hasłem tego Nadzwyczajnego Jubileuszu są słowa „Miłosierni, jak Ojciec” (por. Misericordiae Vultus, 13), zapowiadające również temat najbliższego Światowego Dnia Młodzieży. Spróbujmy zatem lepiej zrozumieć, co oznacza Boże Miłosierdzie.
Stary Testament, mówiąc o miłosierdziu, posługuje się różnymi terminami, spośród których najbardziej znaczące, to hesed i rahamim. Pierwszy, odnoszący się do Boga, wyraża Jego niestrudzoną wierność Przymierzu ze Swoim ludem, który miłuje i któremu przebacza na wieki. Drugi termin, rahamim, który można przetłumaczyć jako „wnętrzności”, odwołuje się do matczynego łona, pozwalając nam rozumieć miłość Boga do swojego ludu na wzór miłości matki do swego dziecka. Tak, jak przedstawia to prorok Izajasz: „Czyż może niewiasta zapomnieć o swoim niemowlęciu, ta, która kocha syna swego łona? A nawet gdyby ona zapomniała, Ja nie zapomnę o tobie” (Iz 49,15). Ten rodzaj miłości sprawia, że znajdujemy w sobie miejsce dla innych, współodczuwamy, cierpimy i radujemy się z bliźnimi.
W biblijnym rozumieniu miłosierdzia zawarte są także konkretne cechy miłości, która jest wierna, darmowa i umie przebaczać. W poniższym fragmencie z Księgi proroka Ozeasza znajdujemy piękny przykład miłości Boga, porównanej do miłości ojca wobec syna: „Miłowałem Izraela, gdy jeszcze był dzieckiem, i syna swego wezwałem z Egiptu. Im bardziej ich wzywałem, tym dalej odchodzili ode Mnie, (…) A przecież Ja uczyłem chodzić Efraima, na swe ramiona ich brałem; oni zaś nie rozumieli, że troszczyłem się o nich. Pociągnąłem ich ludzkimi więzami, a były to więzy miłości. Byłem dla nich jak ten, co podnosi do swego policzka niemowlę – schyliłem się ku niemu i nakarmiłem go” (Oz 11,1-4). Chociaż niewłaściwa postawa syna zasługiwałaby na karę, miłość ojca jest wierna i zawsze przebacza skruszonemu synowi. Widzimy zatem, że w miłosierdziu zawsze zawarte jest przebaczenie; ono „nie jest więc jakąś abstrakcyjną ideą, ale konkretnym faktem, przez który On objawia swoją miłość podobną do miłości ojca i matki, których aż do trzewi porusza los własnego dziecka. (…) Pochodzi ona z wnętrza jako uczucie głębokie, naturalne, złożone z czułości i współczucia, pobłażliwości i przebaczenia” (Misericordiae Vultus, 6).
W Nowym Testamencie jest mowa o Bożym Miłosierdziu (eleos), jako syntezie dzieła, dla którego Jezus przyszedł na świat, aby wypełnić je w imię Ojca (por. Mt 9,13). Miłosierdzie naszego Pana objawia się przede wszystkim, kiedy On pochyla się nad ludzką nędzą i okazuje swoje współczucie tym, którzy potrzebują zrozumienia, uzdrowienia i przebaczenia. W Jezusie wszystko mówi o miłosierdziu. Co więcej: On sam jest miłosierdziem.
W 15. rozdziale Ewangelii wg św. Łukasza odnajdujemy trzy przypowieści o miłosierdziu: tę o zagubionej owcy, tę o zgubionej drachmie oraz tę, która jest znana jako przypowieść o synu marnotrawnym. W tych trzech przypowieściach uderza nas radość Boga, radość, jaką On okazuje, kiedy odnajduje grzesznika i mu przebacza. Tak, radością Boga jest przebaczanie! W tym znajduje się synteza całej Ewangelii. „Każdy z nas jest tą zagubioną owcą, tą zgubioną drachmą. Każdy z nas jest owym synem, który zmarnował swoją wolność idąc za fałszywymi bożkami, iluzjami szczęścia i wszystko utracił. Ale Bóg o nas nie zapomina, Ojciec nigdy nas nie opuszcza. Jest ojcem cierpliwym, zawsze na nas czeka! Szanuje naszą wolność, ale zawsze pozostaje wierny. A kiedy do Niego powracamy, przyjmuje nas jak synów w swoim domu, ponieważ nigdy, nawet na chwilę, nie przestał czekać na nas z miłością. I jego serce cieszy się z każdego dziecka, które powraca. Cieszy się, ponieważ nastaje radość. Bóg raduje się, kiedy ktoś z nas grzeszników przychodzi do Niego i prosi o przebaczenie” (Modlitwa Anioł Pański, 15 września 2013).
Miłosierdzie Boga jest bardzo konkretne i wszyscy jesteśmy powołani, aby osobiście go doświadczyć. Kiedy miałem siedemnaście lat, pewnego dnia, gdy miałem wyjść na spotkanie z przyjaciółmi, zdecydowałem, że najpierw wstąpię do kościoła. Spotkałem tam pewnego księdza, który wzbudził we mnie szczególne zaufanie, tak, że zapragnąłem otworzyć swoje serce w Sakramencie Spowiedzi. To spotkanie zmieniło moje życie! Odkryłem, że kiedy otwieramy swoje serce z pokorą i przejrzystością, możemy bardzo konkretnie doświadczyć Bożego Miłosierdzia. Miałem pewność, że w osobie tego kapłana Bóg czekał na mnie, zanim jeszcze zrobiłem pierwszy krok w stronę kościoła. My Go poszukujemy, ale On nas zawsze uprzedza, szuka nas od zawsze i jako pierwszy nas odnajduje. Być może ktoś z was nosi w swoim sercu ciężar i myśli: zrobiłem to czy tamto… Nie bójcie się! On na was czeka! On jest ojcem: czeka na was zawsze! Jakże pięknie jest odnaleźć w Sakramencie Pojednania miłosierne ramiona Ojca, odkryć konfesjonał jako miejsce Miłosierdzia, dać się dotknąć tej miłosiernej miłości Pana, który zawsze nam przebacza!
A czy ty, drogi chłopcze, droga dziewczyno, poczułeś kiedykolwiek na sobie to spojrzenie pełne nieskończonej miłości, która, pomimo wszystkich twoich grzechów, ograniczeń, upadków, wciąż ci ufa i z nadzieją patrzy na twoje istnienie? Czy jesteś świadomy, jak wielka jest twoja wartość w planie Boga, który z miłości oddał ci wszystko? Jak naucza św. Paweł „Bóg zaś okazuje nam swoją miłość [właśnie] przez to, że Chrystus umarł za nas, gdyśmy byli jeszcze grzesznikami” (Rz 5,8). Ale czy naprawdę rozumiemy potęgę tych słów?
Wiem, jak drogi jest wam wszystkim krzyż Światowych Dni Młodzieży – dar św. Jana Pawła II – który, począwszy od 1984 roku, towarzyszy wszystkim waszym międzynarodowym spotkaniom. Ileż przemian, ileż prawdziwych nawróceń w życiu wielu młodych ludzi zrodziło się właśnie ze spotkania z tym prostym krzyżem! Być może zadawaliście sobie pytanie: skąd bierze się ta nadzwyczajna moc krzyża? Oto odpowiedź: krzyż jest najbardziej wymownym znakiem Miłosierdzia Boga! Jest potwierdzeniem, że miarą miłości Boga wobec ludzkości jest miłość bez miary! Na krzyżu możemy dotknąć Miłosierdzia Boga i dać się dotknąć Jego Miłosierdziu! Przypomnijmy sobie historię dwóch łotrów ukrzyżowanych obok Jezusa: jeden z nich jest zarozumiały, nie uznaje siebie za grzesznika, drwi z Jezusa. Drugi natomiast uznaje swoją winę, zwraca się do Pana i mówi: „Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa”. Jezus spogląda na niego z nieskończonym miłosierdziem i odpowiada mu: „Dziś ze Mną będziesz w raju” (por. Łk 23,32.39-43). Z którym z nich dwóch się utożsamiamy? Z tym, który jest zarozumiały i nie uznaje własnych win? Czy raczej z tym, który przyznaje, że potrzebuje Bożego Miłosierdzia i błaga o nie całym sercem? W Chrystusie, który oddał za nas na krzyżu swoje życie, zawsze odnajdziemy bezwarunkową miłość, która uznaje nasze życie za dobro i zawsze daje nam możliwość rozpoczęcia na nowo.
3. Nadzwyczajna radość bycia narzędziem Bożego Miłosierdzia
Słowo Boże uczy nas, że „więcej szczęścia jest w dawaniu aniżeli w braniu” (Dz 20,35). Właśnie z tego powodu piąte błogosławieństwo nazywa szczęśliwymi tych, którzy są miłosierni. Wiemy, że Pan umiłował nas jako pierwszy. Ale jesteśmy prawdziwie błogosławieni, szczęśliwi, jeśli wejdziemy w tę logikę Boskiego daru, logikę miłości darmowej, jeśli odkryjemy, że Bóg nieskończenie nas pokochał po to, aby uczynić nas zdolnymi do kochania jak On: bez miary. Jak mówi św. Jan: „Umiłowani, miłujmy się wzajemnie, ponieważ miłość jest z Boga, a każdy, kto miłuje, narodził się z Boga i zna Boga. Kto nie miłuje, nie zna Boga, bo Bóg jest miłością. (…) W tym przejawia się miłość, że nie my umiłowaliśmy Boga, ale że On sam nas umiłował i posłał Syna swojego jako ofiarę przebłagalną za nasze grzechy. Umiłowani, jeśli Bóg tak nas umiłował, to i my winniśmy się wzajemnie miłować” (1 J 4,7-11).
Po objaśnieniu wam w skrócie sposobu, w jaki Pan objawia wobec nas swoje Miłosierdzie, chciałbym zasugerować wam, jak, w konkretny sposób, możemy być narzędziem tego samego Miłosierdzia względem naszych bliźnich.
Przychodzi mi na myśl przykład bł. Pier Giorgia Frassatiego. On mówił: „Jezus odwiedza mnie w Komunii świętej każdego ranka, a ja Mu się za to odwdzięczam w skromniejszy, dostępny mi sposób: odwiedzam Jego biedaków”. Pier Giorgio był młodzieńcem, który zrozumiał, co znaczy mieć serce miłosierne, wrażliwe na najbardziej potrzebujących. Ofiarowywał im o wiele więcej niż dary materialne, dawał samego siebie, poświęcał czas, słowa, zdolność słuchania. Służył ubogim z wielką dyskrecją, nigdy się z tym nie obnosząc. Prawdziwie żył Ewangelią, która mówi: „Kiedy zaś ty dajesz jałmużnę, niech nie wie lewa twoja ręka, co czyni prawa, aby twoja jałmużna pozostała w ukryciu” (Mt 6,3-4). Wyobraźcie sobie, że w przeddzień swojej śmierci, ciężko schorowany, udzielał wskazówek dotyczących sposobu pomagania jego pokrzywdzonym przyjaciołom. W czasie pogrzebu, jego rodzina i przyjaciele byli zdumieni obecnością tak wielu nieznajomych ubogich, których prowadził i którym pomagał za życia młody Pier Giorgio.
Zawsze lubię łączyć ewangeliczne błogosławieństwa z 25. rozdziałem Ewangelii wg św. Mateusza, gdzie Jezus wymienia uczynki miłosierdzia i mówi, że to z nich zostaniemy osądzeni. Zapraszam was zatem do ponownego odkrycia uczynków miłosierdzia względem ciała: głodnych nakarmić, spragnionych napoić, nagich przyodziać, podróżnych w dom przyjąć, więźniów pocieszać, chorych nawiedzać, umarłych grzebać. Nie zapominajmy również o uczynkach miłosiernych względem duszy: grzesznych upominać, nieumiejętnych pouczać, wątpiącym dobrze radzić, strapionych pocieszać, krzywdy cierpliwie znosić, urazy chętnie darować, modlić się za żywych i umarłych. Jak widzicie, miłosierdzie nie jest „postawą na pokaz”, nie jest też zwykłym sentymentalizmem. Jest sprawdzianem autentyczności naszej postawy jako uczniów Jezusa, naszej wiarygodności jako chrześcijan we współczesnym świecie.
Wam, młodym, którzy jesteście bardzo praktyczni, chciałbym zaproponować, abyście przez pierwszych siedem miesięcy 2016 roku, wybierali co miesiąc jeden uczynek miłosierny względem ciała i jeden względem duszy, i realizowali je. Zainspirujcie się modlitwą św. Faustyny, pokornej apostołki Bożego Miłosierdzia w naszych czasach:
Dopomóż mi do tego, o Panie, (…)
– aby oczy moje były miłosierne, bym nigdy nie podejrzewała i nie sądziła według zewnętrznych pozorów, ale upatrywała to, co piękne w duszach bliźnich, i przychodziła im z pomocą. (…)
– aby słuch mój był miłosierny, bym skłaniała się do potrzeb bliźnich, by uszy moje nie były obojętne na bóle i jęki bliźnich. (…)
– aby język mój był miłosierny, bym nigdy nie mówiła ujemnie o bliźnich, ale dla każdego miała słowo pociechy i przebaczenia. (…)
– aby ręce moje były miłosierne i pełne dobrych uczynków, (…)
– aby nogi moje były miłosierne, bym zawsze śpieszyła z pomocą bliźnim, opanowując swoje własne znużenie i zmęczenie. (…)
– aby serce moje było miłosierne, bym czuła ze wszystkimi cierpieniami bliźnich (Dzienniczek, 163).
Przesłanie Bożego Miłosierdzia stanowi więc bardzo konkretny i wymagający program życia, program, który wymaga konkretnych uczynków. A jednym z najbardziej oczywistych – choć być może również najtrudniejszych do wprowadzenia w życie – uczynków miłosierdzia jest przebaczenie tym, którzy nas obrazili, którzy wyrządzili nam zło, których uważamy za wrogów. „Jakże trudne wydaje się nieraz przebaczanie! A przecież przebaczanie jest narzędziem złożonym w nasze słabe ręce, abyśmy mogli osiągnąć spokój serca. Uwolnienie się od żalu, złości, przemocy i zemsty – to warunki konieczne do tego, by żyć szczęśliwie” (Misericordiae Vultus, 9).
Spotykam wielu młodych, którzy mówią, że są zmęczeni życiem w tak bardzo podzielonym świecie, w którym ścierają się zwolennicy różnych poglądów, jest wiele wojen, a niektórzy używają nawet swojej religii do usprawiedliwienia przemocy. Musimy błagać Pana, by obdarzył nas łaską bycia miłosiernymi wobec tych, którzy wyrządzają nam zło. Tak, jak Jezus, który na krzyżu modlił się za tych, którzy go ukrzyżowali: „Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią” (Łk 23,34). Jedyną drogą do przezwyciężenia zła jest miłosierdzie. Sprawiedliwość jest konieczna, oczywiście, ale sama nie wystarczy. Sprawiedliwość i miłosierdzie muszą podążać razem. Tak bardzo chciałbym, byśmy zjednoczyli się w chóralnej modlitwie płynącej z głębi naszych serc, błagając Boga o miłosierdzie dla nas i całego świata!
4. Kraków na nas czeka!
Zostało kilka miesięcy do naszego spotkania w Polsce. Kraków, miasto św. Jana Pawła II i św. Faustyny Kowalskiej, czeka na nas z otwartymi ramionami i otwartym sercem. Wierzę, że Boża Opatrzność prowadziła nas do świętowania Jubileuszu Młodych właśnie tam, gdzie żyło tych dwoje wielkich Apostołów Miłosierdzia naszych czasów. Jan Paweł II przeczuwał, że nastał czas Miłosierdzia. Na początku swego pontyfikatu napisał encyklikę Dives in Misericordia. W Roku Świętym 2000 kanonizował siostrę Faustynę i ustanowił Święto Bożego Miłosierdzia, obchodzone w drugą Niedzielę Wielkanocną. A w 2002 roku osobiście konsekrował w Krakowie sanktuarium Jezusa Miłosiernego, zawierzając świat Bożemu Miłosierdziu i wyrażając pragnienie, by to orędzie dotarło do wszystkich mieszkańców ziemi i wypełniło ich serca nadzieją: „Trzeba tę iskrę Bożej łaski rozniecać. Trzeba przekazywać światu ogień miłosierdzia. W miłosierdziu Boga świat znajdzie pokój, a człowiek szczęście!” (Homilia podczas poświęcenia sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie, 17 sierpnia 2002).
Drodzy młodzi, Jezus Miłosierny, przedstawiony w wizerunku, czczonym przez lud Boży w Jemu poświęconym sanktuarium w Krakowie, czeka na was. On wam ufa i na was liczy! Ma tak wiele do powiedzenia każdemu i każdej z was… Nie bójcie się spojrzeć Mu w oczy pełne nieskończonej miłości i pozwólcie, aby On ogarnął was swoim miłosiernym spojrzeniem gotowym przebaczyć każdy wasz grzech. Spojrzeniem, które może przemienić wasze życie i uleczyć rany waszych dusz. Spojrzeniem, które zaspokaja najgłębsze pragnienia waszych młodych serc: pragnienie miłości, pokoju, radości i prawdziwego szczęścia. Przyjdźcie do Niego i nie bójcie się! Przyjdźcie, by powiedzieć Mu z głębi waszych serc: „Jezu ufam Tobie!”. Pozwólcie, by dotknęło was Jego bezgraniczne Miłosierdzie, abyście wy z kolei, poprzez uczynki, słowa i modlitwę, stali się apostołami miłosierdzia w naszym świecie zranionym egoizmem, nienawiścią i rozpaczą.
Nieście płomień miłosiernej miłości Chrystusa – o którym mówił św. Jan Paweł II – w środowiska waszego codziennego życia i aż na krańce ziemi. W tej misji, towarzyszę wam moimi życzeniami i modlitwami, i na tym ostatnim odcinku drogi duchowych przygotowań do najbliższego ŚDM w Krakowie, zawierzam was wszystkich Dziewicy Maryi, Matce Miłosierdzia, błogosławiąc wam z całego serca.
Watykan, 15 sierpnia 2015
Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
FRANCISZEK
Teksty orędzi Papieża Franciszka na XXXI Światowe Dni Młodzieży do pobrania poniżej:
PROGRAM ŚWIATOWYCH DNI MŁODZIEŻY
Na program Światowych Dni Młodzieży składają się centralne dni spotkań młodzieży z Ojcem Świętym, zwane Wydarzeniami Centralnymi, oraz towarzyszące im wydarzenia o charakterze duchowym i kulturalnym, takie jak: liturgie, katechezy, spotkania ze znanymi wspólnotami i ruchami religijnymi działającymi na całym świecie czy koncerty i przedstawienia.
WYDARZENIA CENTRALNE
Wydarzenia Centralne to najważniejsze spotkania Światowych Dni Młodzieży, w czasie których wszyscy młodzi pielgrzymi wspólnie przeżywają wielkie święto wiary. W Krakowie w 2016 roku będą przebiegać w następujący sposób:
1. Msza Święta na Otwarcie (wtorek, 26.07)
Światowe Dni Młodzieży w Krakowie oficjalnie rozpocznie Msza Święta na Otwarcie, której przewodniczyć będzie biskup miejsca – Ks. Kard. Stanisław Dziwisz. Jest to moment, w którym podkreślony zostaje międzynarodowy charakter wydarzenia i zaprezentowany gospodarz Światowych Dni Młodzieży w Krakowie – Polska. Msza Święta na Otwarcie zachęca także wszystkich niezdecydowanych, aby wzięli udział w ŚDM. W Krakowie 2016 roku będzie miała ona miejsce we wtorek popołudniu – 26 lipca.
Ceremonia Powitania (czwartek, 28.07)
Ważnym momentem jest pierwsze spotkanie z Ojcem Świętym, czyli Ceremonia Powitania, która jest czasem szczególnej radości z powodu obecności Namiestnika Chrystusowego i wspólnej z Nim modlitwy. To nabożeństwo ze słuchaniem Słowa Bożego i pierwszym przemówieniem Ojca Świętego. Ceremonia ma charakter międzynarodowy. Podczas ŚDM w Krakowie pierwszy raz ujrzymy Papieża Franciszka w czwartek 28 lipca 2016 roku. Ceremonia Powitania Papieża zawsze mobilizuje młodych z kraju będącego gospodarzem wydarzenia, aby dołączyli do grona uczestników.
Droga Krzyżowa (piątek, 29.07)
W piątek odbędzie się Droga Krzyżowa, która podkreśla wymiar pokutny ŚDM. Krzyż ŚDM zwykle niesiony jest w procesji, a młodzi idą wyznaczoną trasą, dając świadectwo swojej wiary (czasami Droga Krzyżowa trwa równocześnie w kilku różnych miejscach w mieście). Młodzież z całego świata spotka się z Chrystusem Ukrzyżowanym w Krakowie i odprawi to nabożeństwo 29 lipca 2016 roku.
Czuwanie z Ojcem Świętym (sobota, 30.07)
Najbardziej osobistym momentem jest czuwanie z Ojcem Świętym. To wyjątkowo intensywny czas modlitwy i spotkania z Chrystusem, pełen skupienia i radości. Podkreśla w ten sposób młodzieżowy charakter ŚDM. Uczestnicy spotkania w Krakowie razem z Ojcem Świętym będą modlić się przed Najświętszym Sakramentem w sobotni wieczór 30 lipca 2016 roku.
Msza Święta Posłania (niedziela, 31.07)
31 lipca 2016 roku przyjdzie czas na ostatnie z Wydarzeń Centralnych, czyli Mszę Świętą Posłania, która celebrowana będzie przez Ojca Świętego. Jest to uroczyste podsumowanie ŚDM – moment kulminacyjny wszystkich spotkań. Podczas tej Eucharystii Papież „posyła młodych na cały świat”. Na sam koniec, w trakcie modlitwy Anioł Pański, Ojciec Święty Franciszek – tradycyjnie – ogłosi miejsce i datę kolejnych Światowych Dni Młodzieży.
POZOSTAŁE WYDARZENIA
Katechezy (środa, czwartek, piątek)
Katechezy są głoszone w różnych językach, przez biskupów pochodzących z całego świata. Wprowadzą pielgrzymów w przesłanie błogosławieństwa „Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią” (Mt 5,7), wybranego przez Ojca Świętego na temat XXXI Światowych Dni Młodzieży w Krakowie. Katechezy odbędą się na terenie całego miasta, zarówno w kościołach, jak i w innych miejscach, dobranych tak, by zapewnić wszystkim młodym wzięcie w nich udziału.
Podczas katechezy kapłani przygotowują młodzież do zrozumienia sensu sakramentu pokuty i pojednania, do którego młodzi mogą przystąpić przed południem. Wszystkie katechezy są zwieńczone celebracjami eucharystycznymi.
Festiwal Młodych (wtorek, środa, czwartek, piątek)
Jest to program religijny i artystyczno-kulturalny, który odbywa się popołudniami i wieczorami w czasie trzech dni katechez, z wyjątkiem czasu przeznaczonego na Wydarzenia Centralne. Festiwal Młodych składa się z otwartych i bezpłatnych inicjatyw o charakterze artystycznym, religijnym oraz duchowym. W ramach tej części ŚDM można wybrać się na różnorodne koncerty, wystawy, warsztaty, wydarzenia sportowe, teatralne, etc. Festiwal Młodych jest ofertą przygotowaną dla pielgrzymów przez pielgrzymów – każdy ma szansę wziąć w nim udział nie tylko jako widz, ale także jako artysta czy organizator.
Liczne wspólnoty, zgromadzenia i ruchy religijne dbają o duchowy aspekt Festiwalu Młodych podczas Światowych Dni Młodzieży. W 2016 roku kościoły Krakowa i okolic, place, parki, skwery i ogrody; boiska, hale, stadiony sportowe i instytucje kulturalne staną się miejscem spotkań modlitewnych oraz ewangelizacyjnych grup z Polski i z całego świata.
Centrum Powołaniowe (wtorek, środa, czwartek, piątek)
Targi Powołaniowe to okazja do zaprezentowania swojej działalności dla zgromadzeń zakonnych, katolickich szkół i uczelni wyższych, wydawnictw religijnych, organizacji misyjnych, ruchów i wspólnot krajowych i międzynarodowych. Ich celem jest wskazanie młodym pielgrzymom rozmaitych dróg realizacji powołania w Kościele oraz zachęta do poszukiwania odpowiedzi na pytanie, czego Bóg oczekuje od każdego z nas. Centrum Powołaniowe daje także możliwość zapoznania się z duchowym bogactwem Kościoła.
Spotkanie wolontariuszy z Papieżem (niedziela)
Na zakończenie każdych Światowych Dni Młodzieży, tuż przed opuszczeniem kraju-gospodarza, Ojciec Święty spotyka się z tymi, bez których organizacja ŚDM nie byłaby możliwa. W niedzielne popołudnie Papież Franciszek podziękuje tysiącom wolontariuszy z całego świata za ich pełną oddania posługę, wynagradzając im swoją bliskością trudy ostatnich dni.
Program Światowych Dni Młodzieży do pobrania TUTAJ.
Kandydaci do organizacji
Oficjalnymi kandydatami do organizacji Światowych Dni Młodzieży w roku 2016 były: Kraków, Londyn, Ryga i Seul. Zgodnie z przyjętą zasadą, że Światowe Dni Młodzieży odbywają się w wymiarze międzynarodowym naprzemiennie w Europie i na pozostałych kontynentach, spodziewano się, że kolejne Światowe Dni Młodzieży odbędą się najprawdopodobniej w jednym z miast europejskich. Ogłoszenie miejsca kolejnych Światowych Dni Młodzieży nastąpiło 28 lipca 2013 w Rio de Janeiro przez papieża Franciszka.
Starania o organizację ŚDM w Krakowie podjął kard. Stanisław Dziwisz. Zostały one poparte przez Konferencję Episkopatu Polski i samorządowców.
Starania Krakowa o organizację ŚDM 2016
27 września 2011r. – przewodniczący Rady Konferencji Episkopatu Polski ds. Duszpasterstwa Młodzieży bp Henryk Tomasik.
15 października 2011r. – obrady 356. zebrania plenarnego Episkopatu w Przemyślu. Rada Stała Konferencji Episkopatu zaprosiła Benedykta XVI do Polski na 2015r. z sugestią zorganizowania tutaj Światowych Dni Młodzieży. Ponadto metropolita poznański abp Stanisław Gądecki zaprosił Ojca Świętego do Poznania do udziału w obchodach 1050. rocznicy chrztu Polski, które wypadają w 2016 roku.
25 maja 2012r. – przewodniczący KEP abp Józef Michalik rozmawiał z prezydentem Bronisławem Komorowskim o zaproszeniu papieża do Polski.
11 lipca 2012r.– prezydent Bronisław Komorowski wystosował do papieża Benedykta XVI list z zaproszeniem do złożenia wizyty w Polsce.
15 marca 2013r. – kard. Stanisław Dziwisz i kard. Kazimierz Nycz bezpośrednio po konklawe, podczas spotkania w Kolegium Kardynałów, zaprosili nowego papieża Franciszka do Polski.
19 marca 2013r. – prezydent Bronisław Komorowski podczas krótkiego spotkania z papieżem Franciszkiem w bazylice św. Piotra, bezpośrednio po mszy inaugurującej jego pontyfikat, ponowił zaproszenie Ojca Świętego do złożenia wizyty w Polsce.
22 czerwca 2013r. – podczas obrad Episkopatu Polski w Wieliczce został ustalony skład 10-osobowej delegacji na Światowy Dzień Młodzieży do Rio de Janeiro. Przewodniczy jej kard. Stanisław Dziwisz, a w jej skład weszli: kard. Kazimierz Nycz, bp Andrzej Czaja, bp Marian Florczyk, bp Jerzy Mazur, bp Marek Mendyk, bp Krzysztof Nitkiewicz, bp Andrzej Siemieniewski, bp Jan Tyrawa i bp Henryk Tomasik.
Przygotowania duchowe
Podczas pierwszego spotkania organizacyjnego 10 września 2013 roku koordynatorów diecezjalnych i lokalnego komitetu organizacyjnego ŚDM ogłoszono wstępny program duchowych przygotowań. Peregrynacja ikony Salus Populi Romani i Krzyża ŚDM rozpocznie się w Niedzielę Palmową 13 kwietnia 2014 roku przekazaniem symboli 100 osobowej grupie młodzieży z wszystkich diecezji Polski. 14 kwietnia 2014r. ikona i Krzyż znajdą się. w Archidiecezji Poznańskiej, skąd powędrują do następnej diecezji. W każdej diecezji pozostaną ok. 20 dni. Peregrynacja zakończy się w Krakowie. Wizyta ikony i Krzyża oznaczać będzie nie tylko obecność w kościołach i kaplicach, ale także w domach dziecka, poprawczakach, więzieniach dla nieletnich. Szersze przygotowania duchowe obejmą także szkoły i całe parafie.Szczegółowy program przygotowań zaprezentowany będzie podczas Konferencji Episkopatu Polski w październiku 2013 roku, a rozpocznie się od I Niedzieli Adwentu 2013 roku. Przygotowania oparte będą na programie duszpasterskim Kościoła w Polsce oraz na tematach orędzi papieskich do młodych na trzy najbliższe lata, opublikowanych jesienią 2013 roku. Poinformowano także o nowej inicjatywie „Bilet dla Brata”, która umożliwić ma udział w ŚDM ubogiej młodzieży ze wschodu Europy.
Termin głównych uroczystości
Organizatorzy planują by Światowe Dni Młodzieży odbyły się w ostatnim tygodniu lipca 2016 roku. Papieska Rada ds. Świeckich z organizatorami papieskich pielgrzymek podała nieoficjalnie termin 25 lipca do 1 sierpnia, tą datę ma potwierdzić sam papież Franciszek. 7 marca 2014 roku kard. Stanisław Dziwisz ogłosił, że papież Franciszek zaakceptował termin spotkania z młodymi i będzie to 26 lipca – 31 lipca 2016 roku.
Miejsce głównych uroczystości
Wśród potencjalnych lokalizacji wymienia się: Błonia (wadą tej lokalizacji jest za mała powierzchnia, aby pomieścić wszystkich uczestników), lotnisko w Pobiedniku (wadą tej lokalizacji jest słabe połączenie komunikacyjne) oraz Przylasek Rusiecki. Kolejnym możliwym miejscem uroczystości jest teren wojskowy w krakowskich Pychowicach. Na spotkaniu 10 września 2013 roku wymieniono Sanktuarium Bożego Miłosierdzia jako miejsce celebracji Drogi Krzyżowej.
Kardynał Stanisław Dziwisz oświadczył, że główne uroczystości odbędą się na Błoniach. Spotkania mają też odbywać się w Parku Jordana, na dwóch stadionach oraz w kampusie uniwersyteckim. Droga krzyżowa miałaby się odbyć wzdłuż Wisły. Organizatorzy planują, że papież mógłby płynąć na statku, a młodzież mogłaby iść bulwarami.
29 marca 2015r. kard. Stanisław Dziwisz podał oficjalnie miejsca głównych uroczystości: 26 lipca 2016r. na Krakowskich Błoniach odbędzie się uroczysta msza św. na Otwarcie ŚDM, również na Błoniach odbędzie się 28 lipca 2016r. uroczyste powitanie Ojca świętego oraz 29 lipca 2016r. Droga Krzyżowa. W Brzegach pod Wieliczką 30 lipca 2016r. odbędzie się czuwanie z papieżem Franciszkiem oraz 31 lipca 2016r. uroczysta msza św na zakończenie ŚDM.
Komitet Organizacyjny
Podczas zebrania biskupów diecezjalnych na Jasnej Górze 26 sierpnia 2013 roku, biskupi postanowili, że na czele Ogólnopolskiego Zespołu ds. Wizyty Ojca Świętego w czasie Światowego Dnia Młodzieży w 2016r. stanie kard. Stanisław Dziwisz, a krakowskim komitetem organizacyjnym pokieruje jego biskup pomocniczy Damian Muskus. W skład Ogólnopolskiego Zespołu wejdą także: przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski abp Józef Michalik, Prymas Polski abp Józef Kowalczyk,metropolita warszawski kard. Kazimierz Nycz, metropolita poznański abp Stanisław Gądecki, metropolita częstochowski abp Wacław Depo, sekretarz Episkopatu bp Wojciech Polak, i biskup radomski Henryk Tomasik, krajowy duszpasterz młodzieży.
Powołanych zostanie także kilka zespołów roboczych. Wyznaczeni zostaną również diecezjalni koordynatorzy przygotowań do Światowego Dnia Młodzieży.
Hymn i logo
25 września 2014 roku Komitet Organizacyjny ogłosił, że hymnem ŚDM będzie kompozycja Jakuba Blycharza „Błogosławieni miłosierni”. 14 października w studiu filmowym Alvernia Studios nagano oficjalną wersję hymnu. W nagraniu wzięło udział troje wokalistów: Aleksandra Maciejewska, Katarzyna Bogusz i Przemysław Kleczkowski oraz 47 chórzystów. Twórcy zaprosili do współpracy profesjonalistów: Marcina Pospieszalskiego – opiekuna produkcji muzycznej, Huberta Kowalskiego – dyrygenta 30-osobowej orkiestry “Icon” i muzyka jazzowego – Joachima Mencla – grającego gościnnie na instrumencie tradycyjnym. Istotne tło stanowiły głosy aż 47 chórzystów. Chór został powołany z osób śpiewających w scholach i zespołach przy klasztorze oo. Dominikanów w Krakowie (w tym także z braci Dominikanów), jak również z osób działających w krakowskich chórach gospelowych. Wokalistom, chórowi i orkiestrze towarzyszył 6-osobowy band, ten sam, który brał udział w nagraniu pierwotnej wersji hymnu, nadesłanej na konkurs ŚDM.
W hymnie słyszymy akcenty polskiej tradycji muzycznej w postaci wykorzystanych instrumentów: muzyk jazzowy Joachim Mencel gra na lirze korbowej, a Piotr Szewczyk – góral z Podhala – dodaje góralski motyw skrzypcowy.
„Błogosławieni miłosierni” to już drugi hymn Światowych Dni Młodzieży polskiego autorstwa. Poprzedni utwór, „Abba Ojcze”, został napisany przez o. Jana Górę OP przed ŚDM w Częstochowie 1991 i do dziś cieszy się ogromną popularnością.
Oficjalny hymn został zaprezentowany 6 stycznia 2015 roku.
TEKST HYMNU
1. Wznoszę swe oczy ku górom, skąd przyjdzie mi pomoc;
Pomoc od Pana, wszak Bogiem On Miłosiernym jest!2. Kiedy zbłądzimy, sam szuka nas, by w swe ramiona wziąć, rany uleczyć Krwią swoich ran, nowe życie tchnąć!
Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią!3. Gdyby nam Pan nie odpuścił win, któż ostać by się mógł?
Lecz On przebacza, przeto i my czyńmy jak nasz Bóg!4. Pan Syna Krwią zmazał wszelki dług, Syn z grobu żywy wstał;
„Panem jest Jezus” – mówi w nas Duch.
Niech to widzi świat![BRIDGE]
Więc odrzuć lęk i wiernym bądź,
Swe troski w Panu złóż
I ufaj, bo zmartwychwstał i wciąż
Żyje Pan, Twój Bóg!
O czym jest hymn ŚDM Kraków 2016?
Hymn rozpoczynają słowa Psalmu 121 (120), który wlewa w nasze serca pokój i pewność, że miłosierny Pan czuwa nad nami i dopełni danej nam obietnicy towarzyszenia człowiekowi „teraz i po wszystkie czasy”. Już w pierwszej zwrotce – pośrodku cytatu ze Starego Testamentu – Bóg określony jest mianem miłosiernego.
W drugiej zwrotce znajdujemy odniesienia do przypowieści o zagubionej owcy z Ewangelii św. Łukasza (15,1-7), która wlewa nadzieję w niestrudzone próby Boga odzyskania człowieka ku pełnemu Życiu. Jezus zapewnia w przypowieści o wielkiej radości, jaka panuje w niebie z powodu nawrócenia się każdego grzesznika. Poprzez swoją śmierć na krzyżu, dał nam dostęp do nowego życia – wpisał ludzkość w odwieczny plan zbawienia, dzięki wylanej za nas Świętej Krwi.
Refren hymnu to słowa piątego błogosławieństwa z Kazania na Górze z Ewangelii św. Mateusza (Mt 5,3-10): „Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią”. To zarazem przesłanie Światowych Dni Młodzieży, które odbędą się w Krakowie – mieście orędzia miłosierdzia św. Faustyny Kowalskiej.
Trzecia zwrotka to parafraza słów Psalmu 130 De profundis:
„Jeśli zachowasz pamięć o grzechach, Panie,
Panie, któż się ostoi?
Ale Ty udzielasz przebaczenia,
aby Ci służono z bojaźnią”.
Postawa Boga w stosunku do nas jest naszą inspiracją do przyjęcia postawy miłosierdzia w relacjach z innymi ludźmi.
Kolejna zwrotka oddaje sens ważnych punktów kerygmatu (czyli zbioru podstawowych prawd Ewangelii), które odnoszą się do naszego odkupienia w Chrystusie ukrzyżowanym, pogrzebanym i zmartwychwstałym oraz do przyjęcia przez wiarę Jezusa Chrystusa jako osobistego Pana i Zbawiciela.
Bridge hymnu jest zachętą do życia nadzieją i ufnością, które płyną ze zmartwychwstania Jezusa Chrystusa.
“Podczas pracy, działy się najróżniejsze rzeczy: mieliśmy chłodne pomieszczenie, smyczkom marzły palce, a ja zupełnie się rozchorowałam i to dokładnie wtedy, gdy miałam nagrywać wokal. Tony chusteczek, srebro koloidalne, woda mineralna w hektolitrach. Nie wierzyłam, że to się dzieje. W normalnych warunkach to nagranie nie powinno się było odbyć.”
Katarzyna Bogusz, wokal
“Wszyscy mieliśmy absolutną pewność, że Pan Bóg nam przez cały okres pracy nad hymnem bardzo błogosławił. Nie twierdzę, że wcześniej (przy innych projektach) nie błogosławił, bo to zawsze dzieje się w różnoraki sposób. Tutaj był deadline, po prostu musieliśmy to oddać na dany dzień i nie dało się tego odłożyć. I gdyby Pan Bóg nie działał, to byśmy tego tak po ludzku nie zrobili. A jednak On tego chciał, jak widać. I dlatego się udało.”
Aleksandra Maciejewska, wokal
27 marca 2015 roku została zaprezentowana hiszpańska wersja hymnu „Bienaventurados los misericordiosos”. Hymn nagrano w Buenos Aires dzięki adaptacji Carlosa Abregú. 19 maja 2015r. została zaprezentowana arabska wersja hymnu. 20 czerwca 2015r. została zaprezentowana rosyjska wersja hymnu. 22 lipca 2015r. została zaprezentowana francuska wersja hymnu „Heureux les miséricordieux”. 28 lipca 2015r. ukazała się angielska wersja hymnu „Blest are the merciful”. 21 sierpnia 2015r. została zaprezentowana portugalska wersja hymnu „Bem-aventurados os misericordiosos”. 17 września 2015 roku na oficjalnym kanale ŚDM YouTube ukazała się ukraińska wersja hymnu, utrzymana w klimacie słowiańskim.
Do pobrania:
1. Nagranie w formacie MP3 (ścieżka dźwiękowa z wokalem)
2. Nagranie w formacie WAV (ścieżka dźwiękowa z wokalem)
3. Nagranie w formacie WAV (ścieżka dźwiękowa)
4. Tekst hymnu
5. Prymka hymnu
Autorką logo jest Monika Rybczyńska we współpracy z Emilią Pyzą.
Okoliczności powstania logotypu są niezwykłe. Będąc w Watykanie na kanonizacji Jana Pawła II i Jana XXIII, Monika Rybczyńska modliła się przed grobem polskiego papieża słowami: „Ojcze Święty, potrzebuję weny. Jeśli Bóg chce, proszę wyproś mi ją“. – To była konkretna modlitwa. I odpowiedź też była konkretna. Wieczorem wysłałam gotowy szkic do Warszawy – wspomina autorka.
Co dziś Monika, „dziewczyna od logo”, radzi przyszłym uczestnikom ŚDM?
„Przyjeżdżajcie! Na ŚDM można doładować akumulatory. Moje palą się do dzisiaj. Na ołtarzu na Copacabanie ofiarowałam swoje życie Panu Jezusowi – mówię to pierwszy raz publicznie. Do dzisiaj chcę za to dziękować i służyć”
Monika Rybczyńska, autorka LOGO ŚDM
Logotyp ŚDM Kraków 2016 miał jeszcze jednego dobrego ducha, czuwającego nad jego kształtem – Emilię Pyzę, wówczas 26-letnią absolwentkę warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Po tym, jak ważnym doświadczeniem był dla niej udział w ŚDM w Kolonii (2005r.), chciała zrobić coś dla Światowych Dni Młodzieży. – Największym odkryciem w tym spotkaniu było dla mnie doświadczenie Kościoła młodego, uśmiechniętego, Kościoła o różnych twarzach, milionów ludzi wspólnie zginających kolana przed Krzyżem – wspomina Emilia. Zobaczyła potencjał w pomyśle na logo i zgodziła się dołożyć również swoje talenty, które otrzymała od Boga.
Emilia ceni logotyp za lekkość, z jaką przekazuje kluczowe dla chrześcijan treści, iż „Zbawienie, które wypływa z Krzyża obejmuje nas wszystkich i obmywa wszystko, co w nas niedoskonałe, swoim nieskończonym Miłosierdziem”.
Logo przedstawia kartograficzne kontury Polski zaznaczone czerwonym kolorem, żółty krzyż na środku, symbolizuje Jezusa Chrystusa. Żółte koło oznacza lokalizację Krakowa. Krzyż otulony jest czerwono-niebieskim płomieniem symbolizującym Boże Miłosierdzie bezpośrednio nawiązujący do obrazu Jezusa Miłosiernego. Wszystkie trzy kolory logo nawiązują do herbu Krakowa. Logo zostało zaprezentowane 3 lipca 2014 roku w Sali Okna Papieskiego w Kurii Metropolitalnej w Krakowie.
Znak graficzny oraz całość identyfikacji wizualnej Światowych Dni Młodzieży Kraków 2016 podlega ochronie prawnej:
1. Wyłączne prawa autorskie do logo posiada Archidiecezja Krakowska.
2. Archidiecezja udziela zgody osobom prawnym Kościoła Katolickiego na bezpłatne wykorzystanie logo w następującym zakresie:
– umieszczenie logo w materiałach informujących o ŚDM 2016 na takich nośnikach jak foldery, ulotki, broszury, plakaty, banery, strony internetowe oraz inne nośniki,
– umieszczenie logo w materiałach o charakterze duszpasterskim, wykorzystywanych w ramach przygotowań duchowych do ŚDM
– umieszczenie logo w materiałach promocyjnych ŚDM 2016, w tym w szczególności na plakatach, banerach, koszulkach, czapkach, kubkach i innych nośnikach, z wyłączeniem prawa do komercyjnego wykorzystania.
3. Podmioty kościelne nie są upoważnione do udzielania sublicencji na korzystanie z logo na rzecz podmiotów trzecich. Podmioty kościelne nie są upoważnione do sprzedaży produktów z logo. Zabrania się ponadto rozpowszechniania produktów z logo zawierających inne znaki handlowe.
4. Korzystanie z logo przez podmioty kościelne w innych celach niż powyższe wymaga uzyskania licencji.
5. Podmioty inne niż kościelne osoby prawne mogą korzystać z logo wyłącznie na podstawie odrębnej zgody bądź licencji na korzystanie
6. Podmiotem uprawnionym przez Archidiecezję do udzielania licencji jest spółka ŚDM 2016
7. Niniejszy regulamin nie narusza praw do korzystania z logo, zastrzeżonych dla Papieskiej Rady ds. Świeckich.
W sprawach związanych z licencją na użycie logo prosimy pisać na adres: logo@krakow2016.com
Temat
Tematem XXXI Światowych Dni Młodzieży Kraków 2016 są słowa: „Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią” (Mt 5,7). Ojciec Święty Franciszek wybrał na motto piąte z ośmiu błogosławieństw, wypowiedzianych przez Jezusa w Jego Kazaniu na brzegu Jeziora Galilejskiego. Chciał podkreślić wagę słów Chrystusa na temat istoty szczęścia, bo to one są sercem nauczania naszego Pana. Jezus, w swoim pierwszym Kazaniu, zostawił nam osiem wskazówek postaw, przybliżających ludzi do Królestwa Niebieskiego.
Powiązanie miejsca spotkania młodzieży w Krakowie z tematem kolejnego spotkania prowadzi pielgrzymów do Iskry Miłosierdzia, która od czasu objawienia się Jezusa Miłosiernego Św. s. Faustynie, promieniuje z krakowskich Łagiewnik na cały Kościół Powszechny. Kraków jest szeroko znany jako światowe centrum nabożeństwa do Bożego Miłosierdzia – młodzi ludzie, którzy przybędą do Polski, na pewno zechcą nawiedzić miejsce objawień, grób Świętej Faustyny Kowalskiej i sanktuarium, czyli miejsce zawierzenia świata Bożemu Miłosierdziu, którego dokonał św. Jan Paweł II.
Co ciekawe, treści zawarte w piątym błogosławieństwie podsumowują także dwa pierwsze lata pontyfikatu Papieża Franciszka, w czasie których wkładał wielki wysiłek w to, by pokazać Kościołowi miłość Boga względem człowieka i konieczność okazywania sobie nawzajem miłosierdzia.
„Czytajcie Błogosławieństwa, to wam dobrze zrobi”
Papież Franciszek, Rio de Janeiro
Podczas spotkania z młodymi Argentyńczykami w Rio papież Franciszek polecił: „Czytajcie Błogosławieństwa, to wam dobrze zrobi”. Naszym zadaniem jest więc ponowne odczytanie przesłania błogosławieństw. Na czas kolejnych trzech lat, dzielących nas od spotkania z Nim, Ojciec Święty wybrał trzy spośród ośmiu. Każde z nich rozwija w prosty, przystępny sposób w kolejnych Orędziach, w których komentuje treści teologiczne i formułuje zadania, z którymi zostawia młodych chrześcijan na następny rok pracy duchowej:
Wszystkie Światowe Dni Młodzieży – według zamysłu ich inicjatora i patrona, św. Jana Pawła II – opierają się na jednej myśli biblijnej, która często nawiązuje do duchowości danego miasta – gospodarza ŚDM. Główny temat towarzyszy młodym ludziom nie tylko w ramach przygotowań, jego treść będą pogłębiać również podczas samego wydarzenia: w czasie katechez z biskupami, a także słuchając przemówień i homilii Ojca Świętego w czasie Wydarzeń Centralnych.
W tym roku, począwszy od Niedzieli Palmowej, przewodnikiem w naszych duchowych przygotowaniach jest tekst Orędzia Papieża Franciszka na XXX Światowy Dzień Młodzieży.
“Drodzy młodzi, w Chrystusie znajduje się więc wypełnienie waszych marzeń o dobru i szczęściu. Tylko On może zaspokoić wasze oczekiwania, tak często zawiedzione fałszywymi obietnicami świata“.
Orędzie Papieża Franciszka na XXX Światowy Dzień Młodzieży
Patroni
Święta Faustyna i Święty Jan Paweł II są patronami Światowych Dni Młodzież w Krakowie. Kiedy latem 1938 roku 18-letni Karol Wojtyła przyjechał do Krakowa, by rozpocząć studia na Uniwersytecie Jagiellońskim, 33-letnia siostra Faustyna mieszkała w krakowskim klasztorze. Zmarła 5 października, kiedy Karol rozpoczynał pierwszy semestr studiów na Wydziale Polonistyki. Nigdy się nie spotkali, ale Boża Opatrzność w szczególny sposób związała ze sobą ich losy: to właśnie Jan Paweł II kanonizował siostrę Faustynę i ustanowił w całym Kościele święto Bożego Miłosierdzia.
Tych dwoje krakowskich świętych – apostołów Bożego Miłosierdzia – patronuje ŚDM w 2016 roku. Ich życie jest dla nas przykładem głębokiej ufności w Boże miłosierdzie, wyrażonej w słowach: Jezu, ufam Tobie.
ŚW. JAN PAWEŁ II
Kraków i Małopolska to rodzinne strony Karola Wojtyły – Papieża Jana Pawła II. Stąd ruszył do Rzymu na konklawe, tu też najchętniej powracał we wspomnieniach i podczas pielgrzymek do Ojczyzny: „Tu, na tej ziemi się urodziłem. Tutaj, w Krakowie, spędziłem większość lat mojego życia (…) Tutaj też doznałem łaski powołania kapłańskiego (…). Tutaj też, w Katedrze Wawelskiej, otrzymałem konsekrację biskupią” – wspominał.
Papież Jan Paweł II pochodził z Małopolski, tu dorastał, uczył się, tu także pełnił posługę kapłańską i biskupią aż do wyboru na papieża w dniu 16 października 1978r. Wadowice, Niegowić, Kraków, Kalwaria Zebrzydowska, Zakopane – to miejsca, w których dorastał, stawał się człowiekiem, artystą i wreszcie wyjątkowym duszpasterzem.
Karol Wojtyła urodził się w Wadowicach 18 maja 1920 roku. Tu uczęszczał do gimnazjum, a w 1938r. przeniósł się z ojcem do Krakowa, gdzie rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1942r. wstąpił do tajnego Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Krakowie, a święcenia kapłańskie uzyskał 1 listopada 1946r. Następnie udał się do Rzymu, gdzie kontynuował studia do 1948r. W tym samym roku, po powrocie do kraju, został na siedem miesięcy skierowany do niewielkiej parafii w Niegowici pod Krakowem. Potem był jednym z pionierów duszpasterstwa „turystycznego” młodzieży w parafii św. Floriana w Krakowie; wędrował z młodymi po górach, pływał na kajakach.
Osobowość ks. Karola Wojtyły, umiejętność rozmawiania z młodymi, jego kazania przyciągały wielu. Szybko utworzyła się grupa osób, która nie tylko wspólnie uczestniczyła w liturgii (o godz. 6 rano!), ale także świętowała imieniny i chodziła na wycieczki. Zawsze towarzyszył im Wujek, jak nazwano ks. Karola. Z czasem wycieczki poza miasto przerodziły się w wyprawy w Bieszczady czy na kajaki na Mazury. Te wycieczki były w owych czasach zupełnie pionierskie. „Chodzi o to, ażeby umieć rozmawiać o wszystkim: o filmach, o książkach, o pracy zawodowej, o badaniach naukowych i o jazz-bandzie w sposób właściwy” – tłumaczył ks. Wojtyła.
W kolejnych latach kontynuował studia teologiczne. W 1958r. został mianowany biskupem. Wkrótce potem aktywnie uczestniczył w pracach przygotowawczych do Soboru Watykańskiego II oraz w samym Soborze. Po śmierci arcybiskupa Eugeniusza Baziaka w 1963r. został metropolitą krakowskim, a cztery lata później papież Paweł VI uczynił go kardynałem. Szybko stał się autorytetem Kościoła, filozofem, myślicielem i teologiem znanym nie tylko w Polsce.
Karol Wojtyła, już jako metropolita krakowski, docenił znaczenie założonego przez ks. Franciszka Blachnickiego w 1969 roku młodzieżowego Ruchu „Światło i Życie”. Religijna formacja zdobywana przez młodzież na letnich obozach zwanych oazami wzbudziła zaniepokojenie władz komunistycznych. Zaczęły się szykany i prześladowania. Wielu biskupów, by nie narażać Kościoła, z dystansem odnosiło się do ruchu ks. Blachnickiego. Dopiero oficjalne włączenie oaz przez kard. Wojtyłę do pracy duszpasterskiej archidiecezji krakowskiej umożliwiło ich dynamiczny rozwój. Za czasów kard. Wojtyły rozwijało się też intensywnie w Krakowie duszpasterstwo akademickie. Metropolita często przychodził na spotkania ze studentami, głosił dla nich rekolekcje, nie informując nikogo, przychodził i siadał podczas rekolekcji w konfesjonale oraz nieoficjalnie wspierał duszpasterstwo finansowo. Pieniądze przeznaczane były głównie na dofinansowanie obozów wakacyjnych, zdarzało się również, że trafiały do najbardziej potrzebujących studentów.
Po śmierci Jana Pawła I we wrześniu 1978r. w dniu 16 października 1978 roku, po raz pierwszy od 456 lat papieżem nie został Włoch, lecz Polak. Pontyfikat Jana Pawła II był wyjątkowy.
W dzień inauguracji pontyfikatu, w pierwszym swoim przemówieniu z okna Pałacu Apostolskiego przed modlitwą Anioł Pański, Jan Paweł II wystosował gorący apel do młodzieży: „Wy jesteście przyszłością świata! Wy jesteście nadzieją Kościoła! Wy jesteście moją nadzieją!”. Ogromne znaczenie dla papieża miały spotkania z młodzieżą. To on był inicjatorem i pomysłodawcą Światowych Dni Młodzieży.
Jan Paweł II odwiedził swoją Ojczyznę dziewięć razy: w 1979, 1983, 1987, 1991, 1995, 1997 i 1999 roku. Ostatni raz do Ojczyzny Jan Paweł II przyjechał w sierpniu 2002 roku. Za każdym razem spotykał się z polską młodzieżą, m. in. pod słynnym Oknem Papieskim w Krakowie, na ul. Franciszkańskiej 3.
ŚW. SIOSTRA FAUSTYNA
Helena Kowalska – zwyczajna dziewczyna z bardzo typowym polskim nazwiskiem. Czy jednak można o człowieku powiedzieć, że jest „zwyczajny”? A może tylko my tak klasyfikujemy innych? Helena, wcale nie zamierzając niczego nikomu udowadniać, pokazała światu, jak wielki potencjał kryje się w „zwyczajnych” ludziach. Od nich zależy, czy go wykorzystają.
Piegowata, z pięknymi blond-rudawymi włosami, średniego wzrostu, bardzo radosna dziewczyna. Mając 16 lat, wyjechała z rodzinnej wioski do miasta, gdzie podjęła pracę jako pomoc domowa. Prosiła rodziców, by pozwolili jej wstąpić do klasztoru, ale za każdym razem spotykała się z ich odmową. Dopiero po niezwykłym wydarzeniu na hucznym przyjęciu, kiedy po raz pierwszy zobaczyła Jezusa, zdecydowanie postanowiła iść za głosem serca.
Faustyna – takie imię otrzymała w Zgromadzeniu Matki Bożej Miłosierdzia, do którego wstąpiła mając 20 lat. Zapewne nie wiedziała, że imię to oznacza „szczęśliwa” (łac. faustus). Tak zapamiętały ją siostry: radosną, uśmiechniętą, jakby ze wszystkimi chciała podzielić się swoim szczęściem. Kto by przypuszczał, że można być szczęśliwym i uśmiechniętym także cierpiąc!? A jednak… Jezus przez bolesne duchowe doświadczenia przygotowywał ją do wielkiej misji, którą miała podjąć w bardzo młodym wieku. Musiała więc najpierw poznać miłosierną miłość Boga, nauczyć się ufać Mu również w trudnych sytuacjach i ukształtować swoje życie w duchu miłosierdzia wobec ludzi, także tych, od których natura ucieka. Tak uformowana mogła przekonująco głosić Miłosierdzie Boże. Aby dobrze wypełnić powierzoną jej misję, siostra Faustyna otrzymała także niezwykłe dary: mogła widzieć Jezusa i z Nim rozmawiać, uczestniczyć w wydarzeniach z Jego życia, zajrzeć poza wymiar doczesnego świata – widzieć rzeczywistość nieba, ale i piekła. To zaledwie początek długiej listy wyjątkowych darów.
Jezus powierzając jej wyjątkową misję powiedział: Wysyłam ciebie do całej ludzkości z Moim miłosierdziem (Dz. 1587). Zlecił jej zadanie przypomnienia i głoszenia światu prawdy o Jego miłosiernej miłości: życiem, czynem, słowem i modlitwą. Słowa Jezusa, które zapisywała w swoim dzienniku, miały stać się światłem i pocieszeniem dla wielu przyszłych pokoleń, mających odkryć oblicze Boga jako miłującego Ojca. Wizualnym znakiem tego orędzia stał się obraz z podpisem: Jezu, ufam Tobie. Tę niezwykłą misję głoszenia orędzia Miłosierdzia Jezus zlecił siostrze zakonnej, która w klasztorze pracowała w kuchni, w ogrodzie, przy furcie klasztornej… Ona wiedziała, że to zadanie nieskończenie ją przerasta. Na szczęście wiedziała także, że Ten, który ją o to prosi, jest zawsze blisko, że nie zostawia jej samej i bardzo ją kocha. Ufała więc, że ją poprowadzi i niemożliwe stanie się możliwym w takim czasie i w takiej formie, jaką On uzna za najlepszą. Kiedyś usłyszała od Niego: Takich dusz jak twoja szukam i pragnę, ale mało ich jest; twoja wielka ufność ku mnie, zniewala mnie do ustawicznego udzielania ci łask. Masz wielkie i niepojęte prawa do mojego serca, boś córką pełnej ufności (Dz. 718).
Siostra Faustyna przeszła do wieczności w Krakowie, mając zaledwie 33 lata, szczęśliwa.
Święta Faustyna, to ta, którą świat poznał jako apostołkę Bożego miłosierdzia, autorkę bestselleru przetłumaczonego na ponad 30 języków, zatytułowanego po prostu: Dzienniczek. Aby stać się najbardziej poczytną polską pisarką wystarczyło jej zdobyć podstawową wiedzę o pisaniu i czytaniu oraz, co trudniejsze, całkowicie zaufać Bogu. Kontynuatorem jej misji stał się papież Jan Paweł II. 30 kwietnia 2000 roku nie tylko zaliczył ją do grona świętych, ale też spełnił pragnienie Jezusa, wprowadzając w całym Kościele święto Bożego Miłosierdzia. Powiedział wtedy: „Doznaję dziś naprawdę wielkiej radości, ukazując całemu Kościołowi jako dar Boży dla naszych czasów życie i świadectwo Siostry Faustyny Kowalskiej. (…) Poprzez tę kanonizację pragnę dziś przekazać orędzie Miłosierdzia nowemu tysiącleciu. Przekazuję je wszystkim ludziom, aby uczyli się coraz pełniej poznawać prawdziwe oblicze Boga i prawdziwe oblicze człowieka”.
Oficjalna modlitwa SDM
Boże, Ojcze miłosierny, który objawiłeś swoją miłość w Twoim Synu Jezusie Chrystusie, i wylałeś ją na nas w Duchu Świętym, Pocieszycielu,
Tobie zawierzamy dziś losy świata i każdego człowieka.
Zawierzamy Ci szczególnie ludzi młodych ze wszystkich narodów, ludów i języków.
Prowadź ich bezpiecznie po zawiłych ścieżkach współczesnego świata i daj im łaskę owocnego przeżycia Światowych Dni Młodzieży w Krakowie.Ojcze niebieski, uczyń nas świadkami Twego miłosierdzia.
Naucz nieść wiarę wątpiącym, nadzieję zrezygnowanym, miłość oziębłym, przebaczenie winnym i radość smutnym.
Niech iskra miłosiernej miłości, którą w nas zapaliłeś, stanie się ogniem przemieniającym ludzkie serca i odnawiającym oblicze ziemi.Maryjo, Matko Miłosierdzia – módl się za nami.
Święty Janie Pawle II – módl się za nami.
Święta siostro Faustyno – módl się za nami.
Pobierz modlitwę z TEGO miejsca.
