KATECHEZA NA I NIEDZIELE ADWENTU – ROK JUBILEUSZOWY
Tegoroczny Adwent będzie czasem wyjątkowym, będziemy się bowiem przygotowywać na podwójne świętowanie. Pierwsze łączy się ze Świętami Narodzenia Pańskiego, drugie zaś z rozpoczynającym się w Wigilię Bożego Narodzenia Rokiem Jubileuszowym 2025 pod hasłem „Pielgrzymi nadziei”.
Wieczorem 24 grudnia Ojciec Święty otworzy uroczyście drzwi święte Bazyliki św. Piotra na Watykanie i zainauguruje czas szczególnej łaski. Papież poprosił, aby wszyscy katolicy włączyli się w ten gest inauguracyjny w całym Kościele w niedzielę Świętej Rodziny, 29 grudnia. Żeby głębiej przeżyć Rok Święty i dobrze go rozpocząć, Msze Święte niedzielne w Adwencie poprzedzone będą krótkimi katechezami, abyśmy przypomnieli sobie najpierw czym jest jubileusz, a następnie czym jest odpust oraz dar przebaczenia grzechów.
Dzisiaj wróćmy do tematu samego jubileuszu zadając sobie trzy pytania:
- Skąd się wzięło świętowanie lat jubileuszowych?
- Jak wygląda historia lat jubileuszowych w Kościele?
- I wreszcie: jakie możliwości pogłębienia relacji z Bogiem daje czas jubileuszowy?
Rok jubileuszowy został ustanowiony przez Boga, aby przypomnieć człowiekowi jego nierozerwalną więź ze Stwórcą zawartą przez powołanie go do istnienia w dziele stworzenia. W Księdze Kapłańskiej Bóg nakazuje: „Będziecie święcić pięćdziesiąty rok, oznajmijcie wyzwolenie w kraju dla wszystkich jego mieszkańców. Będzie to dla was jubileusz – każdy z was powróci do swej własności i każdy powróci do swego rodu.” (25,10) Stwórca przypomina Swojemu ludowi, że jest Panem stworzenia, każdego miejsca i czasu. Wiedząc, że pamięć ludzka jest słaba, a serce zranione grzechem ma tendencję do zawłaszczania sobie darów Bożych z miłosierdzia i hojności czyni Bóg w ten sposób.
Kiedy Jezus Chrystus przyszedł na świat, aby uzdrowić serce człowieka i odnowić jego przyjaźń z Bogiem, ogłosił, że to w Nim trwa nieustannie „rok łaski od Pana”. Dlatego chrześcijanie przejęli tradycję jubileuszowego świętowania. W takiej formie, w której znamy je dzisiaj, zostało ustanowione w Kościele w 1300 roku przez papieża Bonifacego VIII. Od samego początku rok święty był oparty na dwóch filarach: pielgrzymce i odpuście, darowaniu win i przebaczeniu.
Od 1475 roku, żeby umożliwić jak najliczniejszym wiernym pielgrzymowanie, szczególnie do Rzymu oraz Ziemi Świętej, a także zyskiwanie łask odpustowych, jubileusz zaczęto celebrować co 25 lat. Ostatni raz takie wydarzenie wielu z nas przeżywało w 2000 roku, kiedy to z racji pełnej liczby lat, jubileusz ten nazwano wielkim. W międzyczasie papieże ogłosili jeszcze jubileusze nadzwyczajne, które w odróżnieniu od tych zwyczajnych, nie łączą się z określonym rokiem, ale z wybranym tematem: jak np. w 2016, kiedy to przeżywaliśmy Nadzwyczajny Jubileusz Miłosierdzia.
Rok 2025 będzie więc Jubileuszem Zwyczajnym, o którym papież Franciszek pisze w bulli ogłaszającej czas święty: „Nadzieja jest głównym przesłaniem zbliżającego się jubileuszu (…) Niech będzie to dla wszystkich wydarzenie żywego i osobistego spotkania z Panem Jezusem, Bramą zbawienia; z Tym, którego Kościół ma misję głoszenia zawsze, wszędzie i wszystkim jako naszą nadzieję.” (Spes non confundit, 1)