ADWENT 2024
„I znów jest adwent w Twoim Kościele, Boże.
Znów wracamy do modlitwy, tęsknoty i wyglądania,
do pieśni nadziei i obietnicy.
Wszelka niedola ludzka, wszelki niedosyt, całe wierzące
oczekiwanie zbiega się znowu w tym jednym słowie:
Przybądź! Nie zwlekaj!” (Karl Rahner)
Adwent rozpoczyna w Kościele nowy rok liturgiczny. To wyjątkowy czas łaski, aby obudzić w sobie taką nadzieję, która dla innych będzie ożywczą siłą do dźwigania i przeżywania nie łatwej przecież codzienności.
Gdybyśmy więc stali się odrobinę lepsi dla siebie, pogodni i uśmiechnięci, szczerzy i chętni do pomocy, zwyczajni i mądrzy w prostocie, to wtedy łatwiej będzie nam śpiewać adwentowe pieśni tęsknoty i pełne ciepła kolędy. Tak niewiele przecież potrzeba, aby uszczęśliwić drugiego człowieka. Jezus przechodzi obok nas, będąc obecny w drugim człowieku, w żonie, mężu, w dzieciach, w pracy. Objawia się nam także przez przykre doświadczenia. Bóg chce się rodzić w moim życiu codziennym.
Na dwie rzeczy powinniśmy być przygotowani: do przyjęcia Komunii św. i na śmierć.
Komunia św. to jak przeżywanie Bożego Narodzenia każdego dnia. Pod koniec Adwentu są duże kolejki do spowiedzi. Nie można świętować bez przygotowania się. Kiedy młody człowiek szykuje się na bal maturalny, musi się pięknie ubrać. Liturgia adwentowa zachęca nas do oczyszczenia.
To od ciebie już dziś zależy jak przeżyjesz ten Adwent. Co zechcesz zmienić w swoim życiu i postępowaniu. Oby dobre pragnienia i postanowienia nie przysłoniły kolorowe bombki, mikołaje i świąteczne choinki. Bóg oczekuje czegoś więcej: czystego ludzkiego serca, które kochając – nie rani i jak śnieżnobiały opłatek smakuje dobrocią.
opoka.org.pl
